شیرین کننده های مصنوعی

شیرین کننده های مصنوعی به علت اینکه قادر به فعال کردن مسیر پاداش غذایی نیستند ممکن است سبب افزایش وزن و پرخوری شوند. در ارتباط با شیرین کننده های طبیعی و شکر رژیمی صحبت کردیم و متوجه شدیم شیرین کننده های طبیعی مضرات کمتری برای بدن دارند. البته انواعی از شیرینکننده های مصنوعی نیز وجود دارند که ممکن است برای بدن بیشتر از قند و شکر خواص داشته باشند. به همین دلیل میخواهیم در این مطلب انواع شیرین کننده مصنوعی برای دیابتی ها و همچنین شیرین کننده های مغذی را معرفی کنیم؛ پس تا پایان این مطلب از آزاده بیات با ما همراه باشید.

تفاوت بین شیرین کننده های مصنوعی و شیرین کننده های طبیعی
شیرین کننده ها را اغلب به دو دسته شیرین کننده های طبیعی و شیرین کننده های مصنوعی تقسیم میکنند. شیرین کننده های طبیعی را با نام شیرین کننده های مغذی نیز میشناسند؛ زیرا با وجود دارا بودن کربوهیدرات، خواص دیگری نیز دارند و به همین دلیل نسبت به قند و شکر، مزیت بالاتری برای مصرف در انواع رژیمهای غذایی دارند. از انواع شیرین کننده های مغذی میتوان به گلوکز، فروکتوز، عسل، مالتوز، شربت یاکون، شیره افرا و… اشاره کرد.
شیرین کننده های مصنوعی در رژیم غذایی جایگزین قند و شکر معمولی هستند. این مواد از گیاهان و حتی شکر به دست میآیند؛ اما درحقیقت فرآوردههایی سنتتیک هستند. بسیاری از انواع شیرین کننده های مصنوعی کالری ندارند و میزان شیرین کنندگی آنها بیشتر از شکر معمولی است. از شیرین کننده های مصنوعی در بسیاری از انواع خوراکیها همچون انواع پودرهای نوشیدنی، ژله، مربا، محصولات لبنی و… نیز استفاده میشود. از انواع شیرین کننده های مصنوعی میتوان به آسپارتام، ساخارین، اریتریتول، سوکرالوز و… اشاره کرد که در ادامه درباره آنها بیشتر میخوانیم.
چند نوع از شیرین کننده های مصنوعی
- ساخارین چندین سال پیش، در دورهای، طرفداران بسیاری پیدا کرد و از آن در تهیه نوشابههای رژیمی استفاده میکردند. با اینحال تحقیقاتی که روی موشها انجام شد، استفاده از آن را محدود کرد؛ اما تحقیقات بیشتر بر روی انسان سبب شد، اجازه استفاده از آنها به میزان محدود و طبیعی داده شود. به همین دلیل امروزه مقدار مجاز استفاده از ساخارین را در حدود پنج میلی گرم برای یک کیلوگرم از وزن بدن فرد میدانند. (برای افرادی که وزن خود را به پوند حساب میکنند، باید وزن را بر ۲.۲ تقسیم کنند تا در واحد کیلوگرم قرار بگیرد.)
- آسپارتام در بسیاری از خوراکیهای رژیمی و همچنین انواع غذاها، دسرها و… استفاده میشود. البته با تحقیقات بیشتر نشان داده شد که آسپارتام نیز چنانچه بیش از حد مصرف گردد، میتواند تاثیرات مخربی برای سلامتی داشته باشد؛ به همین دلیل میزان مجاز برای آن تعریف کردند که در حدود ۵۰ میلی گرم برای یک کیلوگرم وزن بدن است.
- سوکرالوز به تازگی وارد بازار شده و اغلب مردم آن را به نام اسپلندا میشناسند. سوکرالوز ویا اسپلندا یک محصول سنتتیک از شکر است که در حقیقت نسبت به شکر، جذب کمتری از سوکرالوز در بدن اتفاق میافتد. همچنین برای کاهش کالری آن، از جایگزینی اتم کلر به جای هیدروکسیل استفاده کردند که دانشمندان آن را بیخطر میدانند؛ زیرا در رژیم غذایی افراد میزان زیادی کلر وجود دارد و این میزان موجود در اسپلندا تاثیر چندانی بر روی بدن نمیگذارد. مقدار مجاز مصرف سوکرالوز ۵ میلی گرم برای یک کیلوگرم وزن بدن فرد است.

شیرین کننده مصنوعی برای دیابتی ها
اغلب افراد تصور میکنند انواع این شیرین کننده ها برای دیابتی ها بیخطر است و دلیل آن را میتوان انواع غذاهای رژیمی و دیابتی دانست که در آنها از جایگزینهای شکر همچون ساخارین و آسپارتام استفاده میکنند و با نامگذاری آنها بهعنوان محصول رژیمی ویا بدون قند، ادعا میکنند که برای افراد دیابتی کاملاً بیخطر است. نمیتوان این مسئله را نادیده گرفت که استفاده از شیرین کننده مصنوعی برای دیابتی ها بهتر از مصرف شکر و قند است؛ همچنین شیرین کننده های مغذی نیز میتوانند میزان بالایی قند در خون آزاد کنند و به همین دلیل برای افرادی که به دیابت مبتلا هستند، مناسب نیستند. افراد دیابتی میتوانند از انواع شیرین کننده مصنوعی برای دیابتی ها استفاده کنند؛ زیرا این محصولات فاقد کربوهیدرات بوده و سبب افزایش قند خون نمیشوند؛ با اینحال درباره نوع و میزان مصرف این گونه مواد با پزشک خود مشورت کنید، زیرا میزان جذب انواع شیرین کننده های مصنوعی با یکدیگر متفاوت است و ممکن است برخی از آنها سبب افزایش قند خون شده ویا با داروهای شما تداخل داشته باشد و بر روی دوز انسولینی که باید استفاده کنید، تاثیر بگذارند؛ زیرا به دلیل متغیر بودن میزان جذب شیرین کننده های مصنوعی، نمیتوان میزان کربوهیدرات آن را شمارش کرد. بنابراین بهتر است به میزان بسیار کم و تحت نظر پزشک از آن مصرف نمایید.


دیدگاهتان را بنویسید